Bakteryjne choroby skóry – objawy i sposoby leczenia

Bakteryjne choroby skóry są jedną z najczęstszych przypadłości, z jakimi do lekarzy rodzinnych i dermatologów zgłaszają się pacjenci. Najczęstszymi przyczynami stanów zapalnych są gronkowce i paciorkowce, ale zdarzają się przypadki infekcji innymi, rzadszymi patogenami.

Objawy zakażeń bakteryjnych skóry

Bakteryjne zakażenia skóry zwykle skłaniają pacjentów do wizyty u lekarza ze względu na fakt, że są to infekcje ropne. Towarzyszy im stan zapalny, silne dolegliwości bólowe, a często także objawy ogólnoustrojowe, takie jak złe samopoczucie czy podwyższona temperatura ciała.[1][2]

Infekcje gronkowcowe najczęściej toczą się w okolicy mieszka włosowego, jako ostre, ropne zapalenie mieszka włosowego, przewlekłe zapalenie mieszka włosowego (figówka) czy ropne zapalenie z wytworzeniem czopa martwiczego (czyrak). U osób cierpiących z powodu chorób ogólnoustrojowych, takich jak cukrzyca, niewydolność nerek czy choroby nowotworowe może dochodzić do czyraczności, czyli występowania wielu czyraków w różnych lokalizacjach lub czyraka gromadnego, czyli zlania się kilku czyraków z tej samej okolicy w jeden duży. [1][2]

Najczęstszym zakażeniem paciorkowcowym jest róża, czyli zmiana zlokalizowana z reguły na kończynach dolnych lub twarzy. Dochodzi wówczas do upośledzenia krążenia żylnego lub chłonnego i powstawania obrzęków, przez co skóra staje się napięta i błyszcząca. Dodatkowo zmianom skórnym najczęściej towarzyszy złe samopoczucie i gorączka. [1][2]

Leczenie chorób bakteryjnych skóry

Podstawą leczenia chorób bakteryjnych skóry jest antybiotykoterapia. Stosuje się ją zwykle miejscowo, a wśród najbardziej skutecznych leków można wymienić: erytromycynę, tetracyklinę, neomycynę czy klindamycynę. Współcześnie są one sprzedawane w postaci gotowych preparatów (maści, kremy), często zawierających kilka składników naraz. W wybranych przypadkach, lekarz może przepisać receptę na lek recepturowy, sporządzany w aptece. W zaawansowanych stanach włącza się także antybiotykoterapię ogólnoustrojową, np. doustną lub dożylną. [1][2]

W przypadku czyraków gromadnych czy czyraczności, niezwykle istotne jest kontrolowanie choroby podstawowej – przyczyny ich wystąpienia. Dotyczy to chorych z cukrzycą, niewydolnością nerek, AIDS czy chorobami nowotworowymi. U pacjentów zaleca się przede wszystkim odpowiednie leczenie żywieniowe z suplementacją witamin z grupy B. [1][2]

Aby zapobiegać nawrotom zakażeń bakteryjnych, należy ściśle przestrzegać zasad higieny, zwłaszcza podczas golenia różnych okolic ciała. Warto także pamiętać o odpowiedniej dezynfekcji miejsc zranionych, ponieważ otwarta rana stanowi wrota wnikania patogenów w głębsze warstwy skóry. [1][2]

[1] Jabłońska S., Choroby skóry, wyd. PZWL, Warszawa 2002

[2] http://dermatologia.mp.pl/choroby/chorobyskory/73199,choroby-bakteryjne-skory – data dostępu: 16.05.2017