Koklusz, czyli krztusiec, jest chorobą, która może występować również u osób dorosłych. Niestety, nawet szczepionka nie gwarantuje trwałej ochrony przed chorobą, a przechorowanie krztuśca daje odporność, która może wygasnąć po kilkunastu latach.
Jak objawia się krztusiec u dorosłych?
Krztusiec u osób dorosłych często jest mylony z alergią lub astmą – kaszel utrzymujący się przez wiele tygodni jest błędnie brany za ich objaw. Bakterie wywołujące koklusz atakują drogi oddechowe, początkowo wywołując katar, ból gardła i lekką gorączkę. Wraz z namnażaniem się bakterii i rozwojem zakażenia, krztusiec przechodzi w fazę uporczywą. W czasie jej trwania chory cierpi na silny, nieustający kaszel, który prowadzi nawet do wymiotów. Niekiedy zdarza się, że atakom kaszlu towarzyszą drgawki.
Szybkie leczenie chroni przed powikłaniami
Diagnostyka i leczenie krztuśca u dorosłych są problematyczne przede wszystkim ze względu na to, że chorzy często zwlekają z wizytą u lekarza. Zdarza się, że uporczywy kaszel przypisują alergii, paleniu papierosów czy przebytemu wcześniej przeziębieniu, a jako jedyną formę leczenia stosują syrop przeciwkaszlowy bez recepty. Takie postępowanie może doprowadzić do pojawienia się wielu poważnych powikłań. Wśród nich wymienia się między innymi: zapalenie ucha wewnętrznego, zapalenie płuc i ropniaka opłucnej.
Jeżeli cierpi się z powodu kaszlu, który utrzymuje się powyżej dwóch tygodni, powinno się jak najszybciej zgłosić do lekarza rodzinnego. Szybka diagnoza pozwoli uchronić się przed powikłaniami kokluszu lub innych chorób objawiających się w podobny sposób. Lekarz potwierdza zachorowanie na krztusiec nie tylko na podstawie uporczywego kaszlu – wskazują na niego również charakterystyczny świst wdechowy oraz wymioty po ataku kaszlu. Diagnostyka kokluszu obejmuje ponadto wykonanie morfologii krwi oraz posiewu plwociny. W przebiegu choroby we krwi stwierdza się podwyższony poziom leukocytów, a w posiewie plwociny – obecność bakterii wywołujących krztusiec.
Jak leczy się krztusiec?
Leczenie krztuśca polega na podawaniu choremu antybiotyków – najczęściej larytromycyny, azytromycyny lub kotrimoksazolu. Wskazane jest unikanie wysiłku fizycznego, który nasila kaszel, a także przebywanie na świętymi powietrzu (bez długich spacerów) bądź spanie przy otwartym oknie. W pomieszczeniu, w którym przebywa chory, powinno być raczej chłodno, lecz nie zimno. Napady kaszlu są rzadsze, gdy dodatkowo dba się o wilgotność powietrza w pokoju osoby chorej na koklusz.